سلام

 مدتیه تو وبلاگم مطلبی ننوشتم.درگیر کار بودم و زندگی...

دلم گرفته...

امروز شروع کردم به نوشتن... دو هفته پیش این موقع کجا بودم و الان کجام؟؟!!

خدایا...تو بهشتت بودم و نمیدونستم!!!

دلم برا بین الحرمین تنگ شده... دلم غروب جمعه بین الحرمین رو میخواد ...

موقع غروب چه غوغایی به پا میشد؟!! از صدای جیک جیک گنجشکا گرفته که دارن تسبیح میگن تا آدمایی که در حال صف گرفتن برا نمازن...

ندای ملکوتی سر داده میشود... الله اکبر ... الله اکبر ...

اذان بگو مؤذن... اذان بگو که آرام گیرند این آدمیان... که آرام گیرند این جسم های در حال تقلا ...

اذان بگو مؤذن ... که به آرامش برسند این ارواح آشفته و سرگشته مان ...

بعد از نماز زیارت عاشورا هم خونده میشه.چقد زیارت عاشورای بین الحرمین باصفا بود...

خدایااااا... یعنی میشه قبل از مردنم یه بار دیگه منو ببری کربلا؟؟!! میشه یه زیارت عاشورای دیگه رو بین الحرمینت بخونم؟؟؟

شب آخر چقدر سخت بود دل کندن ...

دلمون دنبال یه بهونه بود برا موندن ...

شاید اگه خدا کمک کنه خاطرات کربلامو بنویسم ...

هرچند زبون و قلمم توان وصفشو نداره... اینجاست که به حقارت این کلمات پی میبرم ...