نام: سیّد محمد حسین جانبازی

نام پدر: لهراسب

محل سکونت : شیراز

تاریخ تولّد: 1339

تاریخ شهادت : 1365/02/24

زمان یافتن ایشان اوائل سال 72 ، تاریخ دفن شهید 1374/09/30 مطابق با سوّم شعبان روز میلاد آقا امام حسین (ع)

کرامت یک خواب(داستان تفحص سید محمد حسین جانبازی)

تقریباً اوایل سال 72 بودکه در خواب دیدم در محور «پیچ انگیز» و شیار «بجلیه» در روی تپه ی ماهورها، شهیدی افتاده که به صورت اسکلت کامل بود و استخوان هایش سفید و براق! شهید لباسی بر تن داشت که به کلی پوسیده بود. وقتی شهید را بلند کردم، اول دنبال پلاکش گشتم و آن را پیدا کردم. کاملاً خوانا بود. سپس جیب شهید را باز کردم و یک کارت نارنجی رنگ خاک گرفته از جیبش در آوردم. روی کارت دست کشیدم تا اسم روی کارت مشخص شد: «سیّد محمدحسین جانبازی» ، فرزند لهراسب، از استان فارس.

یکباره از خواب بیدار شدم و پیش خود گفتم: « حتماً این خواب هم مثل خواب های دیگر است و از پرخوری بوده!!!»

 خلاصه زیاد جدی نگرفتم ولی شماره ی پلاک و نام شهید را در دفترچه ام یادداشت کردم.حدود دو هفته بعد که در محور شمال-فکه به «تفحص» رفته بودیم، با برادران اکیپ مشغول گشتن شدیم. دیگر ناامید شده بودم. یک روز نزدیک غروب که داشتم از خط برمی گشتم، چشمم به یک شیار نفررو افتاد. در همین حین چند نفر از بچه ها که درون شیار بودند، فریاد زدند: «شهید! شهید!» و چون مدت ها بود که شهیدی پیدا نکرده بودیم، همگی ناامید بودیم.

جلو رفتم، بچه ها شهید را از کف شیار بیرون آورده بودند، بالای سر شهید رفتم. دیدم شهید کامل و لباسش هم نپوسیده است.

احساس کردم شهید برایم آشناست، وقتی جیب شهید را گشتم، کارتش را درآوردم و با کمال حیرت دیدم که روی کارت نوشته: « محمدحسین جانبازی»! وقتی شماره ی پلاک را با شماره ی پلاکی که در خواب دیده بودم مطابقت دادم، متوجه شدم همان شماره ی پلاکی است که در خواب دیده بودم. تنها چیزی که برایم عجیب بود، نام «سیّد» بود!

من در خواب دیده بودم که روی کارت نوشته: «سیّد محمدحسین جانبازی» ولی در زمان پیداشدن شهید، فقط نام «محمدحسین جانبازی» ، فرزند لهراسب، از استان فارس ذکر شده بود. اینجا بود که احساس کردم لقب «سیّد» ی را بعد از شهادت از مادرش زهرا سلام الله علیها به عاریت گرفته است و جز این نبود!

به نقل از برادر نظر زاده از یگان تفحص تیپ 26 انصارالمومنین

برگرفته از سایت shahidevesal.com